Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Ο θρύλος της Ποϊνσέττιας

Μια χαριτωμένη ιστορία μιλάει για για την Πεπίτα, ένα φτωχό κοριτσάκι από το Μεξικό που δεν είχε δώρο να προσφέρει στο νεογέννητο Χριστό σύμφωνα με το έθιμο των καθολικών την παραμονή των Χριστουγέννων. Καθώς η Πεπίτα πήγαινε σιγοπερπατώντας στο παρεκκλήσι με τον ξάδελφό της τον Πέντρο, η καρδιά της ήταν γεμάτη στεναχώρια παρά χαρά.





Poinsettia , Euphorbia pulcherrima

"Είμαι σίγουρος, Πεπίτα, ακόμη και το πιο ταπεινό δώρο, αν το προσφέρεις μέσα από την καρδιά σου, θα είναι ευπρόσδεκτο από τον Χριστό", είπε ο Πέντρο παρηγορητικά.

Μη γνωρίζοντας τι άλλο να κάνει, η Πεπίτα γονάτισε στην άκρη του δρόμου και μάζεψε μια χούφτα κοινά αγριόχορτα, σχηματίζοντας ένα μικρό μπουκέτο. Βλέποντας το τραχύ μάτσο των αγριόχορτων αισθάνθηκε περισσότερο στεναχωρημένη και ντροπιασμένη όσο ποτέ άλλοτε για την μηδαμινότητα της προσφοράς της. Έπνιξε ένα δάκρυ καθώς έμπαινε στο μικρό παρεκκλήσι του χωριού.

Καθώς πλησίασε το προσκύνημα, θυμήθηκε τα καλοσυνάτα λόγια του Πέντρο: "Ακόμη και το πιο ταπεινό δώρο, αν το προσφέρεις μέσα από την καρδιά σου, θα είναι ευπρόσδεκτο από τον Χριστό". Άφησε το πνεύμα της να ανυψωθεί καθώς γονάτισε για να προσφέρει το μπουκέτο της, ακουμπώντας το μπροστά στην αναπαράσταση, της σκηνής της γέννησης.

Ξαφνικά, από το μπουκέτο με τα αγριόχορτα ξεπήδησαν λαμπερά κατακόκκινα λουλούδια, και όλοι όσοι τα είδαν ήταν βέβαιοι ότι βρέθηκαν μάρτυρες ενός Χριστουγεννιάτικου θαύματος που έγινε μπροστά στα μάτια τους.

Από εκείνη την ημέρα και μετά τα λαμπερά κόκκινα λουλούδια ήταν γνωστά σαν τα λουλούδια της Άγιας Νύχτας (Flores de Noche Buena) επειδή ανθίζουν κάθε χρόνο κατα τη διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης περιόδου.

Σήμερα, η κοινή ονομασία αυτού του λουλουδιού είναι Ποϊνσέττια!

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Τα στοιχεία της διακόσμησης


Τα λουλούδια όπως και τα άλλα διακοσμητικά υλικά έχουν μια περιεχόμενη ομορφιά την οποία εμείς ψάχνουμε πως θα αναβαθμίσουμε στις ανθοσυνθέσεις μας. Αν και σ' αυτήν την προσπάθεια εμπλέκονται και άλλες αισθήσεις επίσης, αυτό που εκλαμβάνουμε ως ωραίο είναι η οπτική τους ποιότητα. Ωστόσο αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά, αντιλαμβανόμαστε μια ευρεία σειρά από ποιότητες σ' αυτό που βλέπουμε: Το χρώμα, το σχήμα και η μορφή, το σχήμα το μέγεθος, την υφή και το πρότυπο μεταξύ άλλων. Η ομορφιά είναι το αποτέλεσμα που παράγεται με το συνδυασμό όλων αυτών ώστε να είναι ελκυστικά στην όρασή μας.

Όλα τα αντικείμενα διαθέτουν αυτά τα οπτικά χαρακτηριστικά σε διαφορετικό βαθμό. Οι ανθοσυνθέτες πρέπει να είναι γνώστες αυτών των χαρακτηριστικών, αναγνωρίζοντας πως αυτά διαφέρουν μεταξύ των υλικών που έχουν διαλεχτεί για μια σύνθεση, και να τα χρησιμοποιούν σε ευχάριστο συνδυασμό. Αυτά τα χαρακτηριστικά - γραμμή, μορφή, χώρος, χρώμα, υφή, μέγεθος και πρότυπο - είναι τα συστατικά ή τα "τούβλα", αν θέλετε, με τα οποία κατασκευάζονται όλες οι συνθέσεις, καλές ή κακές. Δίνοντας προσοχή στο πως θα χρησιμοποιήσουμε ή θα ελέγξουμε αυτά τα στοιχεία, θα βελτιώσουμε την επιτυχία μας στο να πετύχουμε τις αρχές τις διακόσμησης.

Η αλληλεξάρτηση των στοιχείων

Τα στοιχεία της διακόσμησης είναι τα βασικά οπτικά γνωρίσματα τα οποία συνθέτουν ένα σχέδιο. Είναι οι οπτικές ποιότητες των φυσικών υλικών, κάθε μία από τις οποίες ασκεί μια οπτική δύναμη η οποία ερεθίζει το μυαλό και το μάτι μας. Η αντίδρασή μας σ' αυτές τις οπτικές δυνάμεις των φυτικών υλικών ή άλλων περιεχομένων στην σύνθεση, είναι αυτή που ορίζει το πως αυτά θα χρησιμοποιηθούν στον σχεδιασμό. Έτσι, κάθε στοιχείο εκτελεί μια διακοσμητική λειτουργία.

Καθώς αναλύουμε την διακοσμητική διαδικασία και πως τα στοιχεία λειτουργούν, αναγνωρίζουμε ότι κάθε σχεδιασμός στην πραγματικότητα συνθέτεται από δύο υπερκείμενους σχεδιασμούς. Αυτοί είναι ο δομικός σχεδιασμός και ο χρωματικός σχεδιασμός. Για να το οπτικοποιήσουμε αυτό, πρέπει να εξετάσουμε τα στοιχεία με βάση τις παραπλήσιες τους λειτουργίες, όπως παρακάτω:

1) Δομικά στοιχεία = γραμμή + μορφή (+ χώρος, μέγεθος, και πρότυπο)
2) Χρωματικά στοιχεία = χρώμα + υφή

Αυτός ο διαχωρισμός συσχετίζεται με την δομή και τις οπτικές ποιότητες στα δομικά στοιχεία, ενώ τα χρωματικά στοιχεία είναι καθαρώς οπτικά. (Η υφή έχει επίσης απτή ποιότητα και μπορεί να θεωρηθεί και δομικό στοιχείο, αλλά δημιουργεί μεγαλύτερη εντύπωση σαν χρωματικός μετατροπέας.)

Η σημασία αυτής της αντίθεσης βρίσκεται στο πως ο διακοσμητής συνεχίζει την διαδικασία νοητικά. Πολλές συνθέσεις ξεκίνησαν με κεντρική ιδέα ένα συνδυασμό χρωμάτων μόνο. Αυτό μας γυρίζει πίσω στην άποψη ότι η πετυχημένη χρήση των χρωμάτων εξαρτάται πρώτα από ένα πετυχημένο δομικό σχεδιασμό. Το χρώμα στα φυτικά υλικά δεν υπάρχει αυτό καθ' αυτό. Πάντοτε εμπεριέχεται σε μια μορφή. Η μορφή ενός συγκεκριμένου λουλουδιού μένει η ίδια αν και το χρώμα μπορεί να διαφέρει. Κατά παρόμοιο τρόπο ο χρωματικός σχεδιασμός εμπεριέχεται στον δομικό σχεδιασμό. Πάντα ξεκινάμε με την δομή - υπόσταση - και το χρώμα προσθέτεται σ' αυτήν. Ο διακοσμητής δεν μπορεί να ξεκινήσει με ένα χρωματικό σχεδιασμό και να τοποθετήσει δομή σ' αυτόν. Αυτό μπορείτε να το φανταστείτε σαν μια ασπρόμαυρη φωτογραφία. Καθώς οι χρωματισμοί υπολείπονται σε σχέση με μια έγχρωμη φωτογραφία, αφήνοντας μόνο διάφορους τόνους του γκρι, τα δομικά στοιχεία παραμένουν. Η καλή τέχνη (σχεδιασμός) στην ασπρόμαυρη φωτογραφία προϋπάρχει. Ο καλός χρωματικός σχεδιασμός λοιπόν αυξάνει την ποιότητα του δομικού σχεδιασμού.

Ο δομικός σχεδιασμός είναι το πιο σημαντικό μέρος όλης της διακόσμησης γιατί καθορίζει την έκταση του χρωματικού σχεδιασμού που μπορεί να εμπεριέχεται στην σύνθεση. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι χρωματισμοί θα πρέπει να αγνοούνται κατά τον σχεδιασμό μιας σύνθεσης. Μάλλον, η διαδικασία σχεδιασμού χρειάζεται να εξασφαλίσει μια καλοανεπτυγμένη εφαρμογή από γραμμή και μορφή (με χώρο, μέγεθος, πρότυπο και απτή υφή) προτού το χρώμα και η χρωματική υφή δώσουν κάποιο αποτέλεσμα. Ίσως είναι μια καλή εμπειρία όταν μια σύνθεση δεν είναι εντελώς ευχάριστη, να καλύπτουμε την εικόνα της νοητικά σε ασπρόμαυρη, έτσι ώστε οι χρωματισμοί να μην αποκρύπτουν τα αναγνωρίσιμα λάθη στον δομικό σχεδιασμό.

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Εισαγωγή στην ανθοδιακόσμηση


Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται κυρίως για τα οικονομικά δεδομένα της ζωής τους, για το πως να κερδίζουν χρήματα, πως θα προμηθευτούν το φαγητό τους, πως θα ντυθούν, πως θα αποκτήσουν σπίτι, και άλλα πράγματα που είναι απαραίτητα στην καθημερινότητά μας. Αυτό θεωρείται δίκαια το πρώτο επίπεδο στην κοινωνιολογική ιεραρχία. Μεγάλη σημασία δίνουμε επίσης στο δεύτερο επίπεδο, στο πως θα ξοδέψουμε τον ελεύθερο χρόνο μας, για να δημιουργήσουμε διεξόδους αναψυχής που θα μας βοηθήσουν να χαλαρώσουμε από την δουλειά, θα μας κρατήσουν υγιείς και θα κάνουν τη ζωή μας περισσότερο ευχάριστη.

Ένα τρίτο μέρος στη ζωή μας, το οποίο συχνά δεν είναι τόσο καλά αναπτυγμένο ή δεν του δίνουμε την πρέπουσα σημασία, είναι η ανάπτυξη των αισθητικών μας αξιών. Αυτό το κομμάτι περιλαμβάνει την υποσυνείδητη ανάπτυξη της "κουλτούρας" μας και την συναίσθηση της αξίας των τυπικών τεχνών, αλλά περιλαμβάνει επίσης την επίγνωση και την συναίσθηση της αξίας της φύσης και των γενικών περιβαλλόντων μας.

Η φύση έχοντας μια μεγαλειώδη, ακαταμάχητη ομορφιά, μας χαρίζει μια εικόνα τόσο πλούσια που δεν μπορούμε απορροφήσουμε την πολυπλοκότητα της. Για πολλούς η συναίσθηση της αξίας της φύσης σταματάει εκεί. Άλλοι πάλι έχουν μια παραπλήσια πιο προσωπική αντίληψη και αντίδραση, φέρνοντας την φύση στα σπίτια τους. Διακοσμούν με λουλούδια και φυτά τους εσωτερικούς τους χώρους και μοιράζονται μαζί με τους άλλους το πως η φυσική ομορφιά προσθέτει αξία στην ζωή μας.

Στην ανθοδετική έχουμε την ευκαιρία να απευθυνθούμε και στις στις αυτές περιοχές. Μας προσφέρεται μια υψηλής αισθητικής εμπειρία και κατά την διάρκεια της σχεδιαστικής δημιουργίας αλλά και κατά την μεταγενέστερη απόλαυση του προϊόντος. Η διακοσμητική διαδικασία μπορεί να είναι μια υπέροχη φόρμα δημιουργικής ψυχαγωγίας. Από την απόκτηση των υλικών μέσα από μια χαλαρωτική απόδραση ή την πρόκληση μιας νέας φόρμας με προσωπική έκφραση. Είναι διασκεδαστική, πάντα διαφορετική, χωρίς ηλικία, φύλο, ή φυσικούς περιορισμούς. Για μερικούς η ανθοδιακόσμηση συνδυάζει αισθητική ψυχαγωγία και λειτούργημα. Προάγοντας ένα επιτυχημένο επαγγελματικό μοντέλο βιοπορισμού στο οποίο εκτός των άλλων έχεις την προσωπική ικανοποίηση να δουλεύεις με την ομορφιά και να συνεισφέρεις στην συναισθηματική ευχαρίστηση των άλλων.

Η ανθοδιακόσμηση μπορεί να οριστεί σαν "η τέχνη της οργάνωσης λουλουδιών και άλλων υλικών σε αρμονικές συνθέσεις." Αυτό μπορεί να μας κάνει να υποθέσουμε ότι ότι κάποιος πρέπει να είναι καλλιτέχνης για να έχει επιτυχία στην ανθοδιακόσμηση. Στην πραγματικότητα η ανθοδετική είναι ίσως το μοναδικό πεδίο των καλών τεχνών στο οποίο δημιουργική ικανότητα μπορεί να αναπτυχθεί σχεδόν από τον οποιονδήποτε. Το καλλιτεχνικό πλεονέκτημα στην ανθοδιακόσμηση είναι το μέσο έκφρασης. Ούτε οι μπογιές, ούτε ο πηλός, ούτε οι μουσικές νότες έχουν έμφυτη ομορφιά, μέχρι να μεταμορφωθούν ξεχωριστά μέσα από τεχνικές δεξιότητες υψηλού επιπέδου. Εμείς χρησιμοποιούμε λουλούδια και άλλα υλικά από την φύση που έχουν την δική τους ομορφιά και επικεντρωνόμαστε στο πως θα τα συνδυάσουμε, ώστε οι συνδυασμοί τους να βελτιώσουν με αυτήν την ομορφιά το περιβάλλον μας.

Η ανθοδετική δεν είναι η δύσκολη μορφή τέχνης που μερικοί πιστεύουν ότι είναι. Οι δεξιότητες είναι εύκολο να αναπτυχθούν και ο καλός σχεδιασμός είναι μέσα στις δυνατότητες του καθένα μας. Ούτε το οικονομικό, πρέπει να είναι εμπόδιο καθώς πολλά από τα λουλούδια που συλλέγουμε, τα χόρτα και τα φυλλώματα θα κάνουν εξαιρετικές συνθέσεις σε απλά βάζα και σε σκεύη της κουζίνας μας. Ωστόσο, υπάρχουν μερικά σημαντικά "κλειδιά" για να αναπτύξετε την κατάρτισή σας στην ανθοδιακόσμηση. Αυτά είναι:

1. Η γνώση των αρχών της τέχνης και πως εφαρμόζονται αυτές στην ανθοδιακόσμιση.
2. Η γνώση των φυτικών υλικών, τα μεγέθη τους, τα σχήματα, τα χρώματα, η υφή και τα χαρακτηριστικά τους στην διακόσμηση.
3. Εξάσκηση, εξάσκηση και πάλι εξάσκηση.

Οι βασικές αρχές είναι οι ίδιες για όλες τις μορφές των οπτικών τεχνών, αλλά ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται διαφέρει ανάλογα με την τέχνη και τον καλλιτέχνη. Στην ανθοδετική χρησιμοποιούμε ζωντανά φυτικά υλικά και δεν μπορούμε (σημαντικά) να αλλάξουμε το μέγεθος, το σχήμα, το χρώμα ή την υφή τους αν και μερικές φορές καταφέρνουμε να αλλάξουμε την κατεύθυνση κάποιου κοτσανιού. Τυπικά, στηριζόμαστε στην προσεκτική επιλογή των λουλουδιών και των φυλλωμάτων και στην ισομερή τοποθέτησή τους στην σύνθεση έχοντας πάντα στο νου μας τις αρχές της τέχνης. Φυσικά όσο περισσότερο εξασκούμαστε στην ανθοδιακόσμηση τόσο πιο άνετη θα είναι για μας η επιλογή των λουλουδιών και η τοποθέτησή τους στις συνθέσεις καθώς και η επίτευξη των αρχών. Η προσωπική δημιουργικότητα και έκφραση τότε θα μπορέσουν να ακολουθήσουν και να αναπτύξουν το προσωπικό ύφος του διακοσμητή.

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Η ιστορία της ανθοδετικής


Όταν ακούτε τις λέξεις, ανθοσύνθεση, ανθοδέσμη, ανθοδιακόσμηση τι έχετε κατά νου; Λουλούδια σε ένα δοχείο, καλάθι, ή πιθανόν σε βάζο. Έχετε ποτέ αναρωτηθεί αν τα λουλούδια είχαν χρησιμοποιηθεί σε συνθέσεις γύρω στο 1400 μ.Χ., στο 1200 μ.Χ. ή ακόμα και γύρω στο 400 π.Χ.; Οι αρχαιότερες αξιόπιστες αποδείξεις για το πως, πότε και που τα λουλούδια, οι καρποί και τα φύλλα πρωτοχρησιμοποιήθηκαν από τον άνθρωπο έρχονται από τους Κινέζους και τους αρχαίους Αιγυπτίους. Θα ρίξουμε μια ματιά στην χρήση των λουλουδιών από αυτούς τους πολιτισμούς αλλά και από άλλους κατά το πέρασμα του χρόνου.

Βαθιά στην αρχαιότητα μεταξύ 207 π.Χ. και 220 μ.Χ. (την περίοδο των Χαν) οι Κινέζοι ταξινομούσαν και περιέγραφαν φαρμακευτικά φυτά. Η παράδοση της φιλοσοφικής σκέψης, η αγάπη προς την φύση και οι θρησκευτικές διδασκαλίες (Ταοϊσμός, Βουδισμός, Κομφουκιανισμός) μαρτυρούν ότι οι Κινέζοι δεν τοποθετούσαν μόνο κομμένα λουλούδια σε νερό, στους βωμούς των ναών τους μέχρι την περίοδο της δυναστείας των Τανγκ 618-906 μ.Χ. αλλά ότι έχουν αφήσει ένα ανεκτίμητο κληροδότημα στην λαϊκή τέχνη όλων των ειδών. Οι εκλεκτές ζωγραφιές ανθέων και κλαδιών σε μετάξι, σε χαρτί, σε βάζα και πιάτα, κεντήματα και χαράξεις σε ξύλο, φίλντισι και μπρούτζο, όλα εκφράζουν την αγάπη τους και την εκτίμησή τους στα λουλούδια.

Οι διδασκαλίες του Βούδα απαγορεύουν την αφαίρεση ζωής. Έτσι αποκτούν το ίδιο νόημα και στο κόψιμο των λουλουδιών. Τη μόνη φορά που βλέπουμε αιτιολογημένα μεγάλες ομάδες λουλουδιών και φύλλων είναι στις υψηλής αισθητικής συνθέσεις σε καλάθια. Αλλά ακόμα και με αυτόν το περιορισμό οι Κινέζοι πάντα συνθέτουν φυσικά. Τα περισσότερα λουλούδια και φύλλα χρησιμοποιούνται με συμβολική σημασία. Η αχλαδιά, η ροδακινιά και το μπαμπού εκφράζουν την σημαντικότητα της μακροζωίας. Οι ορχιδέες, τα λίλιουμ και οι ροδιές είναι στοιχεία γονιμότητας. Αλλά το λουλούδι που ήταν ιερότερο όλων ήταν η παιώνια, γνωστή και σαν "βασιλιάς των λουλουδιών". Ήταν έμβλημα καλής τύχης, πλούτου και υψηλής θέσης.

Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν φυτικά υλικά για διακοσμητικούς σκοπούς ακόμα από το 2.500 π.Χ. όπως μαρτυρούν τα ιερογλυφικά, και οι τοιχογραφίες. Τα λουλούδια κόβονταν και τοποθετούνταν σε βάζα, που μερικές φορές ήταν γυαλισμένα και σμαλτομένα. Μερικές φορές είχαν ειδικές υποδοχές για να συγκρατούν τα λουλούδια. Αυτά τα δοχεία είναι σχεδόν παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες χρόνια αργότερα στην Περσία, και ακόμα παρόμοια με τα δοχεία για τις τουλίπες που χρησιμοποιήθηκαν τον 17ο αιώνα στο Delft της Ολλανδίας. Όλες οι αιγυπτιακές ανθοσυνθέσεις ήταν υψηλής αισθητικής ανεξάρτητα αν διακοσμούσαν τραπέζια, ταφές, ή λιτανείες. Η θρησκευτική πίστη ενέπνεε την επιλογή των λουλουδιών και των φυλλωμάτων. Το λουλούδι "ακα", το νούφαρο, ήταν το ιερό λουλούδι της θεάς Ίσιδος και γι' αυτό κατά την διάρκεια της βασιλείας των Φαραώ, το λουλούδι αυτό μαζί με τον πάπυρο και τον φοίνικα ήταν αυτά που χρησιμοποιούνταν περισσότερο. Άλλα λουλούδια που βρέθηκαν σε τάφους και που ακόμα υπάρχουν στις μέρες μας είναι, η μπλε σκίλλα, η ίρις η σιβηρική, Η ανεμώνη που έχει λουλούδια σαν παπαρούνας, ο νάρκισσος, το δελφίνιο και το τριαντάφυλλο.

Κατά την ελληνική και ρωμαϊκή περίοδο τα λουλούδια χρησιμοποιούνται αφειδώς, αλλά όχι σε γλάστρες ή βάζα. Χρησιμοποιούνται κυρίως σε στεφάνια και γιρλάντες. Τα πέταλα σκορπίζονται ελεύθερα σαν στρώματα σε πατώματα και κρεβάτια. Φύλλα βελανιδιάς και βελανίδια, κισσός, δάφνη, μαϊντανός, βάγια, και τάξος ήταν τα πιο συνηθισμένα φυλλώματα. Υάκινθος, τριαντάφυλλο, βιολέτες, αγιόκλημα, και κρίνα ήταν δημοφιλή για το άρωμά τους. Δελφίνιο, κατιφέδες και τουλίπες διαλέγονταν για το χρώμα και το σχήμα τους.

Η βυζαντινή αυτοκρατορία (500-1453 μ.Χ.) συνέχισε με πολλά στοιχεία της ελληνικής και ρωμαϊκής κουλτούρας, ενώ στην δυτική Ευρώπη επικρατούσε χάος. Η ιδιαίτερη συμβολή αυτής της περιόδου στην ανθοδιακόσμηση είναι είναι οι κωνικές συνθέσεις. Μακριοί και λεπτοί κώνοι από φυλλώματα κατασκευάζονταν και τοποθετούνταν σε ληκύθους ή κύλικες διακοσμημένα με φρούτα και λουλούδια σε έντονα χρώματα. χρησιμοποιούσαν κρίνα, γαρίφαλα, κυπαρίσσι και έλατο. Χρησιμοποιούσαν επίσης κορδέλες που τις τύλιγαν σπειροειδώς γύρω από τους κώνους. Μερικές φορές σε ένα χαμηλό δοχείο υπήρχε ένα κεντρικό στέλεχος από το οποίο συμμετρικά, λουλούδια ή φρούτα τοποθετούνταν κατά διαστήματα τριγύρω του. Οι συνθέσεις της εποχής είχαν ιδιαίτερο στυλ και φροντισμένη γραμμή.

Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας η εποχή του "σκοταδισμού" τύλιξε την Ευρώπη. Έτσι μέσα σε τόσο χάος και κάποιες εκδηλώσεις λεπτότητας πέρασαν απαρατήρητες. Δεν ήταν πριν το 1000 μ.Χ. όταν εκδηλώθηκε και πάλι το ενδιαφέρον στην χρήση των λουλουδιών και των φυτών για διακόσμηση. Τα μοναστήρια και οι εκκλησίες έγιναν τα αρχικά κέντρα μάθησης για την καλλιέργεια φυτών, λουλουδιών, και βοτάνων για φαρμακευτικούς σκοπούς, όπως επίσης για τροφή και για διακόσμηση. Οι σταυροφόροι γύρισαν από την Μέση Ανατολή φέρνοντας μαζί τους ασυνήθιστα λουλούδια και φυτά που ήταν άγνωστα προηγουμένως στην Ευρώπη.

Με την ιταλική Αναγέννηση η τέχνη της ανθοδετικής ξαναγεννήθηκε. κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου διαφορετικά είδη συνθέσεων αναπτύχθηκαν στην Ευρώπη. Στους νεοαποκτηθέντες ιταλικούς κήπους καλλιεργούνταν λουλούδια μόνο για την ομορφιά τους. Η αναγεννησιακή περίοδος απλώθηκε μέχρι τον 15ο και 16ο αιώνα. Δοχεία από από βαρύ βενετσιάνικο γυαλί, μάρμαρο, και μπρούντζο χρησιμοποιήθηκαν κατάλληλα για ανθοσυνθέσεις αυτήν την περίοδο. Κεραμικά σκεύη και άλλα αντικείμενα ήταν σε καθημερινή χρήση για μικρότερου μεγέθους συνθέσεις.

Τα σχέδια των λουλουδιών ήταν ζεστά σε χρώματα και κλασσικά σε φόρμα. Τόνοι σε κρύο μπλε και πράσινο χρησιμοποιούνταν για να δώσουν ικανοποιητική αντίθεση. Ένα χαρακτηριστικό των συνθέσεων είναι η προσθήκη τροπικών φρούτων. Ο κρίνος της Παναγίας που συμβόλιζε την αγνότητα και την γονιμότητα, το άσπρο και το κόκκινο τριαντάφυλλο, ο νάρκισσος, το γιασεμί, ή ίρις, ο κατιφές, ο πανσές, το δεντρολίβανο και η κενταύρια είναι μερικά από τα λουλούδια που χρησιμοποιούνταν.

Όταν η επίδραση της εκκλησίας άρχισε να παρακμάζει, το περιβάλλον στο οποίο εμφανίζονται να τοποθετούνται τα λουλούδια στην τελευταία περίοδο της Αναγέννησης φαίνεται να είναι ανάμεσα σε πλούσια υφάσματα και βελούδα, σε υπέροχους κήπους με πέτρινα κάγκελα και μαρκίζες. Κοντά σε πανοπλίες επίσης απεικονίζονται. Αυτό δίνει την εντύπωση μεγαλείου και αφθονίας. Αυτή είναι μια τεράστια αντίθεση σε σχέση με την πρώτη περίοδο της Αναγέννησης όπου τα λουλούδια χρησιμοποιούνταν περιορισμένα σε απλά δοχεία όπως κανάτες ή εκκλησιαστικά σκεύη και μόνο για συμβολική σημασία.

Το βιβλίο "Sienas’ Flora - overo cultura di fiori" του P. Giovanni Battista, το οποίο εκδόθηκε στην Ρώμη το 1633, περιέχει κεφάλαια σχετικά με την ανθοκαλλιέργεια, την κηπουρική και πληροφορίες σχετικά με την ανθοδιακόσμηση. Οι συμβουλές που δίνει για τις συνθήκες και για την φροντίδα των λουλουδιών αφού κοπούν είναι παρόμοιες με αυτές που ισχύουν σήμερα. Ο Battista σημειώνει ότι πρέπει να ψεκάζετε το φυτικό υλικό με νερό, πράγμα που γίνεται και τώρα κατά κάποιο τρόπο. Το στυλ των συνθέσεων είναι μια ομοιόμορφα κατανεμημένη μάζα λουλουδιών με το πιο σημαντικό λουλούδι συχνά να τοποθετείται στην κορυφή.

Όπως μπορείτε να δείτε η τέχνη της ανθοδετικής έχει πλούσια παγκόσμια ιστορία. Ξυλοχαράξεις, πετρογλυφικά, ταπισερί, πίνακες ζωγραφικής, ευρήματα ανασκαφών και πολλές άλλες χειροπιαστές αποδείξεις μας λένε ότι τα λουλούδια χρησιμοποιήθηκαν για ευχαρίστηση και έπαιζαν πάντα σημαντικό ρόλο στην ζωή των ανθρώπων.

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Πρόσκληση στα Εγκαίνια.



Σας προσκαλούμε στα εγκαίνια μας που θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 6/11/2010 και ώρα 18:οο.

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.

28ης Οκτωβρίου 29
Ν.Περαμος -Κάβάλα

Με τιμή
ΧΑΪΤΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΜΑΜΠΕΙΝΤΖΗ ΚΟΡΙΝΑ