Τα στοιχεία της διακόσμησης

Τα λουλούδια όπως και τα άλλα διακοσμητικά υλικά έχουν μια περιεχόμενη ομορφιά την οποία εμείς ψάχνουμε πως θα αναβαθμίσουμε στις ανθοσυνθέσεις μας. Αν και σ' αυτήν την προσπάθεια εμπλέκονται και άλλες αισθήσεις επίσης, αυτό που εκλαμβάνουμε ως ωραίο είναι η οπτική τους ποιότητα. Ωστόσο αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά, αντιλαμβανόμαστε μια ευρεία σειρά από ποιότητες σ' αυτό που βλέπουμε: Το χρώμα, το σχήμα και η μορφή, το σχήμα το μέγεθος, την υφή και το πρότυπο μεταξύ άλλων. Η ομορφιά είναι το αποτέλεσμα που παράγεται με το συνδυασμό όλων αυτών ώστε να είναι ελκυστικά στην όρασή μας.

Όλα τα αντικείμενα διαθέτουν αυτά τα οπτικά χαρακτηριστικά σε διαφορετικό βαθμό. Οι ανθοσυνθέτες πρέπει να είναι γνώστες αυτών των χαρακτηριστικών, αναγνωρίζοντας πως αυτά διαφέρουν μεταξύ των υλικών που έχουν διαλεχτεί για μια σύνθεση, και να τα χρησιμοποιούν σε ευχάριστο συνδυασμό. Αυτά τα χαρακτηριστικά - γραμμή, μορφή, χώρος, χρώμα, υφή, μέγεθος και πρότυπο - είναι τα συστατικά ή τα "τούβλα", αν θέλετε, με τα οποία κατασκευάζονται όλες οι συνθέσεις, καλές ή κακές. Δίνοντας προσοχή στο πως θα χρησιμοποιήσουμε ή θα ελέγξουμε αυτά τα στοιχεία, θα βελτιώσουμε την επιτυχία μας στο να πετύχουμε τις αρχές τις διακόσμησης.

Η αλληλεξάρτηση των στοιχείων

Τα στοιχεία της διακόσμησης είναι τα βασικά οπτικά γνωρίσματα τα οποία συνθέτουν ένα σχέδιο. Είναι οι οπτικές ποιότητες των φυσικών υλικών, κάθε μία από τις οποίες ασκεί μια οπτική δύναμη η οποία ερεθίζει το μυαλό και το μάτι μας. Η αντίδρασή μας σ' αυτές τις οπτικές δυνάμεις των φυτικών υλικών ή άλλων περιεχομένων στην σύνθεση, είναι αυτή που ορίζει το πως αυτά θα χρησιμοποιηθούν στον σχεδιασμό. Έτσι, κάθε στοιχείο εκτελεί μια διακοσμητική λειτουργία.

Καθώς αναλύουμε την διακοσμητική διαδικασία και πως τα στοιχεία λειτουργούν, αναγνωρίζουμε ότι κάθε σχεδιασμός στην πραγματικότητα συνθέτεται από δύο υπερκείμενους σχεδιασμούς. Αυτοί είναι ο δομικός σχεδιασμός και ο χρωματικός σχεδιασμός. Για να το οπτικοποιήσουμε αυτό, πρέπει να εξετάσουμε τα στοιχεία με βάση τις παραπλήσιες τους λειτουργίες, όπως παρακάτω:

1) Δομικά στοιχεία = γραμμή + μορφή (+ χώρος, μέγεθος, και πρότυπο)
2) Χρωματικά στοιχεία = χρώμα + υφή

Αυτός ο διαχωρισμός συσχετίζεται με την δομή και τις οπτικές ποιότητες στα δομικά στοιχεία, ενώ τα χρωματικά στοιχεία είναι καθαρώς οπτικά. (Η υφή έχει επίσης απτή ποιότητα και μπορεί να θεωρηθεί και δομικό στοιχείο, αλλά δημιουργεί μεγαλύτερη εντύπωση σαν χρωματικός μετατροπέας.)

Η σημασία αυτής της αντίθεσης βρίσκεται στο πως ο διακοσμητής συνεχίζει την διαδικασία νοητικά. Πολλές συνθέσεις ξεκίνησαν με κεντρική ιδέα ένα συνδυασμό χρωμάτων μόνο. Αυτό μας γυρίζει πίσω στην άποψη ότι η πετυχημένη χρήση των χρωμάτων εξαρτάται πρώτα από ένα πετυχημένο δομικό σχεδιασμό. Το χρώμα στα φυτικά υλικά δεν υπάρχει αυτό καθ' αυτό. Πάντοτε εμπεριέχεται σε μια μορφή. Η μορφή ενός συγκεκριμένου λουλουδιού μένει η ίδια αν και το χρώμα μπορεί να διαφέρει. Κατά παρόμοιο τρόπο ο χρωματικός σχεδιασμός εμπεριέχεται στον δομικό σχεδιασμό. Πάντα ξεκινάμε με την δομή - υπόσταση - και το χρώμα προσθέτεται σ' αυτήν. Ο διακοσμητής δεν μπορεί να ξεκινήσει με ένα χρωματικό σχεδιασμό και να τοποθετήσει δομή σ' αυτόν. Αυτό μπορείτε να το φανταστείτε σαν μια ασπρόμαυρη φωτογραφία. Καθώς οι χρωματισμοί υπολείπονται σε σχέση με μια έγχρωμη φωτογραφία, αφήνοντας μόνο διάφορους τόνους του γκρι, τα δομικά στοιχεία παραμένουν. Η καλή τέχνη (σχεδιασμός) στην ασπρόμαυρη φωτογραφία προϋπάρχει. Ο καλός χρωματικός σχεδιασμός λοιπόν αυξάνει την ποιότητα του δομικού σχεδιασμού.

Ο δομικός σχεδιασμός είναι το πιο σημαντικό μέρος όλης της διακόσμησης γιατί καθορίζει την έκταση του χρωματικού σχεδιασμού που μπορεί να εμπεριέχεται στην σύνθεση. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι χρωματισμοί θα πρέπει να αγνοούνται κατά τον σχεδιασμό μιας σύνθεσης. Μάλλον, η διαδικασία σχεδιασμού χρειάζεται να εξασφαλίσει μια καλοανεπτυγμένη εφαρμογή από γραμμή και μορφή (με χώρο, μέγεθος, πρότυπο και απτή υφή) προτού το χρώμα και η χρωματική υφή δώσουν κάποιο αποτέλεσμα. Ίσως είναι μια καλή εμπειρία όταν μια σύνθεση δεν είναι εντελώς ευχάριστη, να καλύπτουμε την εικόνα της νοητικά σε ασπρόμαυρη, έτσι ώστε οι χρωματισμοί να μην αποκρύπτουν τα αναγνωρίσιμα λάθη στον δομικό σχεδιασμό.